Wiosną 1958 r. przystąpiono do odbudowy “Domu Rzemiosła” w Raciborzu przy ul. Czarnej Nr 2. Pomoc w odbudowie “Domu Rzemiosła” przyrzekły: Związek Izb Rzemieślniczych w Warszawie, Izba rzemieślnicza w Opolu, izba Rzem. w Katowicach, Izba Rzem. w Krakowie, Zakład Doskonalenia Rzemiosła w Opolu i bratnie Cechy z Opolszczyzny. Najwięcej jednak nadziei pokłada Cech w ofiarności rzemiosła raciborskiego, które i tym razem nie zawiodło.
Podjęta w r 1957 przez Zarząd Cechu myśl zorganizowania Rzem. Spółdzielni Zaopatrzenia i Zbytu nabrała realnych kształtów, ponieważ powstał już w międzyczasie Komitet organizacyjny tej Spółdzielni z kol. Grycmanem Alojzym – studniarzem z Turza. O zorganizowanie tej spółdzielni zabiega już 32 rzem., którzy podpisali już deklaracje.
1 lipca 1958 r. Sejm P.R.L. uchwalił ustawę o zezwoleniach na wykonywanie przemysłu, rzemiosła i handlu, zmieniając tym samym w sposób zasadniczy dotychczas obowiązujące prawo przemysłowe.
Celem tej ustawy, jak to wynika ze wstępu do niej jest: “określenie właściwych kierunków rozwoju rzemiosła, przemysłu prywatnego, handlu i niektórych usług, stworzenie warunków do prawidłowego zaopatrzenia materiałowego jednostek prowadzących wymieniana działalność oraz w celu ściślejszego włączenia tych jednostek w ramy gospodarki narodowej w sposób odpowiadający jej interesom.”
Ustawa ta jednak nie spełniła w pełni pokładanych w niej nadziei, gdyż wyłoniły się przy jej realizacji duże trudności na odcinku zaopatrzenia rzemiosła w potrzebne surowce i materiały.
Na posiedzeniu Zarządu Cechu w dniu 1.10.58 r. powołano z pośród aktywu rzemieślniczego komitet obchodu 1000 – lecia Państwa Polskiego w składzie: kol. kol. Autos Franciszek – St. Cechu, Jasny Wiktor, Grycman Alojzy, Szal Sebastian i Siedlaczek Klara jako protokolantka. Podjęto również uchwałę, aby odbudowywany “Dom Rzemiosła” nazwać imieniem bohatera narodowego szewca pułkownika Jana Kilińskiego i aby dom ten był pomnikiem rzemieślniczego czynu Społecznego dla uczczenia 1000 – lecia Państwa Polskiego.
Na zebraniu informacyjnym w dniu 14.12.1958 r. odbytym przy udziale posła Ziemi Raciborskiej ob. Wilka Pawła – rzemiosło raciborskie podjęło jednomyślną uchwałę włączenia się do ogólnopolskiego czynu społecznego – budowy 1000 szkół dla uczczenia 1000 – lecia Państwa Polskiego I wpłacania na ten cel ustalonych dobrowolnie składek w okresie najbliższych lat 1959 – 1965 w ogólnej sumie blisko 480.000 zł.
Na dzień 31.XII.1958 r. mamy na naszym terenie 432 warsztaty, a więc notujemy ubytek 13 warsztatów. Ubytek ten został spowodowany sporą ilością likwidacji na skutek wyjazdu wielu rzemieślników na stałe do N.R.F. oraz likwidacja warsztatów przez elementy spekulacyjne , które wykorzystawszy zwolnienie od podatków warsztatów nowopowołanych w r 1956 – zaniechały prowadzenia dalszej działalności po wygaśnięciu tych ulg.
Do nauki zawodu przyjęto w r 1958 134 uczni.
W r 1958:
- wypłacono z kasy Pogrzebowej 11.500 zł – 6 rzem.
- wypłacono z Fund. Socjaln. Rzem. 6.650 zł – 6 rzem.
- z przychodni lekarskiej korzystało 216 rzem.
- ulg szpitalnych udzielono 16 rzem.
- na bezpłatne wczasy wysłano 7 uczni.
- z kredytów GKS skorzystało 35 rzem. Na sumę zł 278 tys.
Z ważniejszych akt prawnych dotyczących rzemiosła ukazały się w r 1958 następujące:
- Ustawa z dnia 25.2.58 uchylająca przepisy o przymusowym zarządzie państwowym
- Ustawa z dnia 2.07. 58 r. o nauce zawodu (Dz. U. 45 poz. 226)
- Rozp. Rady Min. z dn. 25.07.58 r. w sprawie czynszów za lokale użytkowe i ulg dla rzemiosła (Dz. U. Nr 50 poz. 245).
